Znaczna część wydarzeń opisanych w powieści rozgrywa się na ziemi sudańskiej. W sensie geograficznym Sudan to kraina położona na południe od pustyni saharyjskiej . Rozciąga się ona na prawie całej szerokości kontynentu afrykańskiego, od państwa Sudan aż po Senegal. Jej nazwa pochodzi z języka arabskiego i oznacza „ziemię czarnych ludzi” – większość jej rdzennych mieszkańców jest ciemnoskóra.

Państwo Sudan z kolei jest republiką leżącą w północno-zachodniej Afryce, na południe od Egiptu i wzdłuż rzeki Nil. Jego powierzchnię, liczącą blisko dwa miliony kilometrów kwadratowych, czyli około sześć razy większą od powierzchni Polski, zamieszkuje ponad 30 milionów ludzi. Do roku 2011, czyli do czasu odłączenia się Sudanu Południowego, było to największe państwo kontynentu – teraz zajmuje trzecie miejsce, ustępując rozmiarami jedynie Algierii i Demokratycznej Republice Konga.

Ziemie wchodzące obecnie w skład tego państwa były zamieszkane od bardzo dawna, a znane chociażby z Biblii czy innych starożytnych tekstów ludy, takie jak Kuszyci czy Nubijczycy, już tysiące lat temu tworzyli tam stosunkowo rozwinięte społeczeństwa. Granice i religie tego obszaru wielokrotnie zmieniały się w wyniku licznych podbojów. We wczesnym średniowieczu dużą część dzisiejszego Sudanu zamieszkiwali chrześcijanie , ale od VII wieku, w wyniku napływu ludności arabskiej, stopniowo rozwijał się tam islam , który przez osiemset lat zdołał ostatecznie zdominować te tereny. Od XIX wieku, aż do roku 1956, kiedy Sudan stał się państwem niepodległym, jego obszar był strefą wpływów z jednej strony Imperium Osmańskiego (Turcji) i Egiptu, a z drugiej światowych potęg kolonialnych , zwłaszcza Wielkiej Brytanii. Ta bardzo skomplikowana sytuacja była tłem historycznym dla powstania W pustyni i w puszczy – to burzliwe czasy konfliktów wewnętrznych i zmieniających się władz.

Sudan jest państwem ubogim, o bardzo surowym, pustynnym klimacie. Największym problemem mieszkającej tam ludności jest niedostatek wody niezbędnej do życia i uprawiania ziemi. Mimo tego, większość tamtejszej populacji utrzymuje się z rolnictwa, pracując na plantacjach sezamu, bawełny i różnych owoców. Bardzo ciekawa jest różnorodność kultur Sudanu – choć znaczna większość jego mieszkańców (70%) jest pochodzenia arabskiego , to mówi się tam w ponad 400 językach i dialektach.